Kültürün temel yapı taşlarından biri ve en önemlisi olan dil; ait olduğu toplumun duygu, düşünce ve isteklerini en doğal yolla ifade ediş biçimidir. Kültür, varlığını dilin içinde korur ve sürdürür. Dil ise kültürün önemli bir parçasını oluşturur. Dil ve kültür arasındaki bu ilişkinin her çeşit dil malzemesine yansıması kaçınılmazdır. Bu malzemelerden biri olan şiirler, kullanılan şiir dili içerinde kültürel unsurları barındırır ve aktarır. Yalnızca Anadolu sahasından ibaret olmayan Türk edebiyatı, Türklerin ayak bastığı hemen hemen her toprakta yayılım ve gelişim göstermiştir. Kırım Tatar coğrafyası da bu topraklardan biridir. Kırım halkının yaşadığı sürgünleri, baskıları, uygulanan kültür politikalarını ve sonuçlarını içine alan serüvenleri; bu çevrede verilen edebî eserlerin mayasını oluşturmaktadır. Çeşitli politikalarla kültürlerini özgürce yaşamaları kısıtlanan Kırım Tatarları, aydınlar aracılığıyla dillerini ve kültürlerini edebiyat kanalıyla yaşatmaya çalışmıştır. Bu bilinçle şiirler kaleme alan Kırım Tatar şairlerinden biri de Şakir Selim’dir. Çalışmada Şakir Selim’in Kırımnâme adlı şiirinde yer alan dil ve kültür unsurları açıklanmıştır. On dört dörtlükten oluşan şiir; Kırım tarihi özelinde Türk tarihini, Kırım halkının vatan algısı özelinde Türklerin vatan algısını ifade etmesi bakımından incelemeye değerdir.
Kırım Tatar edebiyatı, Şakir Selim, Kırımnâme, dil, kültür.